Γράφει ο Αλεξέι Άλμπου (πηγή εδώ, μεταφρασμένο στα αγγλικά εδώ)
15 Δεκέμβρη: μόλις επέστρεψα από την κηδεία του Πάβελ Ντρέμοφ. Η τελετή ξεκίνησε στις 8 το πρωί και κράτησε μέχρι το απόγευμα. Ένα ατέλειωτο ποτάμι εκατοντάδων ανθρώπων βάδισε προς τον Οίκο του Πολιτισμού στο Σταχανόφ – ντόπιοι και επισκέπτες, που ήθελαν να αποχαιρετίσουν το θρυλικό Κοζάκο ηγέτη.
Παρά το δυνατό κρύο, παρευρέθηκε πολύς κόσμος. Στρατιώτες από την Ταξιαρχία Φάντασμα, την 4η και την 6η Ταξιαρχία και άλλες μονάδες της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ ήρθαν για να τιμήσουν τη μνήμη του.
Η δολοφονία του έγινε με εξαιρετικά δειλό τρόπο. Ιδιαίτερα τραγική για τη σύζυγό του, που έμεινε χήρα αμέσως μετά το γάμο. Εκείνη την ημέρα, είχε φύγει από τη γαμήλια τελετή και είχε βγει έξω για να απαντήσει σε κάποια παράξενη τηλεφωνική κλήση. Ακριβώς όπως και ο Αλεξέι Μοζγκοβόι. Επέβαινε σε αυτοκίνητο που του έκαναν δώρο, στο οποίο είχε τοποθετηθεί ένας εκρηκτικός μηχανισμός. Ποιος τον έβαλε εκεί; Πότε; Ποιος του έδωσε ένα τέτοιο γαμήλιο δώρο; Υπάρχει σχέση μεταξύ αυτών; Φοβάμαι πως δε θα μάθουμε σύντομα…
Ο Πάβελ Λεονίντοβιτς ήταν ένας πραγματικός πατέρας για τους πολεμιστές του. Για αυτόν το λόγο, τον αποκαλούσαν μπαμπά. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ένας συνηθισμένος εργάτης που έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να πολεμήσει ενάντια στην καταπίεση του λαού, ενάντια στους ολιγάρχες και τους ναζί. Πολέμησε για το χτίσιμο ενός κράτους για το λαό. Είναι κρίμα που η ζωή του διακόπηκε τόσο ξαφνικά.
Είθε να αναπαυθεί ειρηνικά. Αιωνία του η μνήμη.
Αντιφασιστική Καμπάνια για την Ουκρανία 