Αδέλφια ανθρακωρύχοι,
Πρέπει να σας εξηγήσουμε την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων στο Ντονμπάς. Η πραγματική εικόνα του τι συμβαίνει έχει παρερμηνευθεί ή αποσιωπηθεί από τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης. Καταλαβαίνουμε ότι ίσως δυσκολεύεστε να εξάγεται τα σωστά συμπεράσματα και, ως εκ τούτου, δηλώνουμε ότι εμείς – οι ανθρακωρύχοι – αναγκαζόμαστε να πολεμήσουμε με τα όπλα στα χέρια μας, για τις ζωές μας – για την επιβίωση μας!
Το συμφέρον μας σε αυτή την σύγκρουση είναι ένα: ο τερματισμός της αιματοχυσίας! Το τέλος του πολέμου θα είναι η δίκη των εγκληματιών πολέμου που τον ξεκίνησαν. Δεν μπορούμε να παραιτηθούμε, καθώς αυτό θα σήμαινε την πλήρη ηθική και φυσική καταστροφή μας! Από την αρχή, το «Euromaidan» ήταν υπό τον έλεγχο της μεγαλοαστικής τάξης: της ουκρανικής ολιγαρχίας και των ξένων αφεντικών της. Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, έγινε ένα πραξικόπημα στην Ουκρανία με την ενεργό συμμετοχή νεοναζιστικών οργανώσεων. Σε απάντηση σε αυτό, υπήρχε ένα κίνημα διαμαρτυρίας στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, η οποία αρχικά είχε ήπια συνθήματα όπως η ομοσπονδιοποίηση και τα ρωσικά ως δεύτερη γλώσσα του κράτους. Αυτό έγινε δεκτό με τρομοκρατία.
Στο Donbas, υπάρχει ένας πραγματικός πόλεμος στον οποίο σκοτώνονται οι πολίτες : συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών. Σας λένε κατάφωρα ψέματα ότι ο πόλεμος είναι μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Δεν είναι έτσι! Ο πόλεμος είναι ανάμεσα στο λαό και μια χούφτα ολιγαρχών, με την υποστήριξη των αρχών της ΕΕ και των ΗΠΑ. Η τραγωδία στην Ουκρανία είναι ότι αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία, κατάφεραν να μολύνουν τους ανθρώπους με φασιστικές ιδέες. Εμείς, οι κάτοικοι του Ντονμπάς, πολεμάμε εναντίον όλων των εκδηλώσεων του ναζισμού και του φασισμού. Παλεύουμε με τα όπλα στο χέρι, για τις ζωές μας και τις ζωές των αγαπημένων μας. Δεν έχουμε πουθενά να υποχωρήσουμε – αυτή είναι η πατρίδα μας! Κάνουμε έκκληση σε εσάς, τους εργάτες των ευρωπαϊκών χωρών, ζητώντας τη βοήθεια και την αλληλεγγύη σας: να μας βοηθήσετε να σπάσουμε το προπύργιο του φασισμού στην Ουκρανία. Αυτό θα είναι η κοινή μας νίκη!
Mikhail Alexeevich Krylov,
εκπρόσωπος του Ανεξάρτητου Συνδικάτου Ανθρακωρύχων του Ντόνετσκ
Αντιφασιστική Καμπάνια για την Ουκρανία 
Φίλε Mikhail Alexeevich Krylov
γράφεις «Πρέπει να σας εξηγήσουμε την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων στο Ντονμπάς». Αξιέπαινη η προσπάθειά σου, αλλά, δε νομίζω ότι πετυχαίνεις το σκοπό σου.
Πρώτα-πρώτα, λες πως τον εγκληματικό εμφύλιο δεν τον ξεκινήσατε εσείς. Από πού προκύπτει αυτό; Από το ότι «Από την αρχή, το “Euromaidan” ήταν υπό τον έλεγχο της μεγαλοαστικής τάξης: της ουκρανικής ολιγαρχίας και των ξένων αφεντικών της». Από ότι ξέρουμε αυτό ήταν μια διαμαρτυρία κατά της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς, που, την τελευταία στιγμή, υπαναχώρησε – μερικοί λένε σε πιέσεις της Ρωσίας, με βάση τα λεφτά που χρωστούσε για το φυσικό αέριο – και δεν υπόγραψε τη συμφωνία με την ΕΕ. Εννοείς πως η «μεγαλοαστική τάξη της ουκρανικής ολιγαρχίας» έχει αφεντικό την ΕΕ και ότι ο Γιανουκόβιτς ήταν εκπρόσωπος της εργατικής τάξης; Και όταν τον κυνήγησαν οι ουκρανοί ολιγάρχες κατέφυγε στη Ρωσία και ζητούσε από τον Πούτιν να στείλει ρωσικά στρατεύματα για να του ξαναδώσει την εξουσία; Μήπως και ο Πούτιν εκπροσωπεί τη ρώσικη εργατική τάξη και θα έστελνε στρατεύματα στην Ουκρανία στο πλαίσιο της διεθνιστικής βοήθειας, όπως έκανε ο αείμνηστος Μπρέζνιεφ στην Τσεχοσλοβακία το 1968 και στο Αφγανιστάν το 1979;
Λες πως « Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, έγινε ένα πραξικόπημα στην Ουκρανία με την ενεργό συμμετοχή νεοναζιστικών οργανώσεων». Αν και έχω βάσιμες αντιρρήσεις για το αν αυτή είναι η πραγματικότητα, θα το δεχτώ όπως το γράφεις, για να πάω στο ουσιαστικό ζήτημα.
Τι κάνουν οι κάτοικοι μιας χώρας, όλοι οι δημοκράτες, ελεύθεροι, τίμιοι άνθρωποι μιας χώρας, τι κάνουν οι εργάτες, τι πρέπει να κάνουν οι εργάτες μιας χώρας στην οποία κάποιοι κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία και μάλιστα όταν είναι φασίστες; Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι οργανώνονται σε ένα πλατύ, λαϊκό μέτωπο, για να γκρεμίσουν τη φασιστική κυβέρνηση και να βάλουν στη θέση της μια δημοκρατική, λαϊκή, σοβιετική κυβέρνηση (αν είναι αστοί δημοκράτες, ή κομμουνιστές), ή να καταργήσουν τελείως κάθε εξουσία (αν είναι αναρχικοί). Αυτό γίνεται παντού και πάντα.
Εσύ, όμως, μας λες κάτι παράξενο : «υπήρχε ένα κίνημα διαμαρτυρίας στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, η οποία αρχικά είχε ήπια συνθήματα όπως η ομοσπονδιοποίηση και τα ρωσικά ως δεύτερη γλώσσα του κράτους». Τι σχέση έχουν αυτά τα συνθήματα με την επιδίωξη ανατροπής μιας δικτατορικής κυβέρνησης; Και τι σχέση έχουν με τους εργάτες και τους ανθρακορύχους;;; Αυτά είναι καθαρά εθνικιστικά αιτήματα που μόνο η αστική τάξη μπορεί να τα βάζει.
Και γιατί στο «νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας»; Μα, εκεί, όπως μαθαίνουμε, κυριαρχούν οι λεγόμενοι «ρωσόφωνοι» (κι έτσι δένει με τη δεύτερη διεκδίκηση για τη ρωσική γλώσσας).
Όσο για τη «ρωσική γλώσσα», νομίζω ότι είχε καθιερωθεί σα «δεύτερη γλώσσα» τα 2-3 τελευταία χρόνια της εξουσίας του Γιανουκόβιτς, δηλαδή, δεν ήταν κάτι που υπήρχε από παλιά στην Ουκρανία. Από την άλλη, δεν είναι λόγος εμφυλίου πολέμου, το να μην αναγνωρίζεται η γλώσσα μιας μειονότητας ως «δεύτερη» επίσημη γλώσσα της χώρας.
Μιλάς για «εγκληματίες πολέμου». Μόνο που αυτό δεν αφορά τον εμφύλιο πόλεμο, γιατί εφαρμόζεται μόνο σε πόλεμο μεταξύ 2 κρατών. Εκτός και παραδεχτούμε ότι ο πόλεμος είναι μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.
Αναφέρεσαι, όμως, μόνο στα «ήπια συνθήματα» της αρχής του πολέμου. Γιατί δεν αναφέρεις και τα σκληρότερα συνθήματα, που υπήρξαν μετά, δηλαδή, την απόσχιση από την «πατρίδα» τους, την Ουκρανία και την ανεξαρτητοποίησή τους ως Λαϊκή Δημοκρατία και το αίτημα να ενσωματωθούν στη Ρωσία; Πώς μιλάς για «πατρίδα», όταν η πράξη της απόσχισης και της ενσωμάτωσης σε άλλη χώρα, είναι πράξη έσχατης προδοσίας απέναντι στην «πατρίδα»;
Και λες πως μας λένε «κατάφωρα ψέματα ότι ο πόλεμος είναι μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Δεν είναι έτσι! Ο πόλεμος είναι ανάμεσα στο λαό και μια χούφτα ολιγαρχών». Και η Κριμαία, που προσαρτήθηκε στη Ρωσία από τα ρωσικά στρατεύματα, δεν ήταν πολεμική πράξη απέναντι στην «πατρίδα σας», την Ουκρανία; Μετά την Κριμαία, το ρόλο των ρωσικών στρατευμάτων τον ανέλαβαν οι «ρωσόφωνοι» του νοτιοανατολικού τμήματος της Ουκρανίας.
Μιλάς για φασίστες. Μα ο πρώτος «λαϊκός κυβερνήτης» της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, ο Πάβελ Γκουμπάρεφ, ανήκε σε νεοναζιστική οργάνωση, τη Ρωσική Εθνική Ενότητα! Όλα δείχνουν πως ο πόλεμος δεν έχει καμιά σχέση με την αντίθεση λαού-ολιγαρχών, αλλά, είναι καθαρά μια διαμάχη μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας. Ο «λαός» στον οποίο αναφέρεσαι απλούστατα προτιμάει τους ρώσους ολιγάρχες από τους Ουκρανούς.
Γράφεις : «Η τραγωδία στην Ουκρανία είναι ότι αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία, κατάφεραν να μολύνουν τους ανθρώπους με φασιστικές ιδέες». Δηλαδή, το να υπερασπίζει την ακεραιότητα της πατρίδας του και να μη θέλει να την υποδουλώσει μια μεγάλη δύναμη είναι φασιστικό; Και έμειναν μόνο οι «ρωσόφωνοι», δηλαδή, μια μειοψηφία του 18-20% να είναι δημοκράτες; Η φασιστική κυβέρνηση κατάφερε να κάνει το 80% του λαού φασίστες;
Λες πως θέλετε βοήθεια για να σπάσετε «το προπύργιο του φασισμού στην Ουκρανία». Γιατί είναι «προπύργιο του φασισμού»; Ποιες είναι οι φασιστικές πράξεις της ουκρανικής κυβέρνησης; Το ότι ήθελε να καταργήσει ως «δεύτερη» γλώσσα τη ρωσική; Αλήθεια, αν η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ ενσωματωνόταν στη Ρωσία, θα υπήρχε η ουκρανική γλώσσα σα «δεύτερη» δίπλα στη ρωσική; Μάλλον, όχι, γιατί η Ρωσία έχει μόνη γλώσσα τα ρωσικά.
Φίλε Mikhail,
νομίζω ότι είσαι απλά ρώσος εθνικιστής, και ο εθνικισμός είναι ο χειρότερος εχθρός των εργατών. Πρόσεξέ το!